به گزارش نودادامروز، در دوره امامت امام علی(ع) دشمنان امام با جنگ های بسیار و نیرنگ نگذاشتند امام عدالت را پیاده کند در صورتیکه رفتار امام در صحنه نبرد نیز، آمیخته با مسائل اخلاقی بود و مهم ترین هدف حضرت حفظ ارزش ها بود اما معاویه برخلاف کتاب و سنّت عمل می کرد و در جنگ هایش مطابق سیره پادشاهان ظالم هرگونه نیرنگ را به کار مى گرفت تا به پیروزی برسد.

در دوره ما نیز بارها و بارها شاهد ظلم و ستم انسان ها بر علیه همدیگر بوده ایم که خیلی ها برای رسیدن به اهداف شیطانی شان به هر حیله و ترفندی چنگ می زنند اما آنچه مهم است این است که در میان این همه ظلم، گناه و دروغ، فرجام ما چگونه باشد.

چگونه خوب باشیم، فریب ظواهر دنیا را نخوریم و از گناهانی که با ارتکابشان ما را به دوزخ ببرد دوری کنیم، برخی از گناهان به جهت اینکه راه توبه را بر روی انسان می‌بندند، مانع قطعی از بهشت رفتن هستند که از آن جمله عبارتند از: استکبار در برابر خداوند، شرک، ظلم، کفر، مخالفت با پیامبر و دوستی با شیطان، به طوریکه خداوند متعال در سوره نساء، آیات ۱۱۹ تا ۱۲۱می‌فرماید: هر کس شیطان را به جای خدا دوست و ولّیِ خود برگزیند، زیانِ آشکاری کرده است. شیطان به آن‌ها وعده‌های دروغین می‌دهد؛ و به آرزوها، سرگرم می‌سازد؛ در حالی که جز فریب و نیرنگ، به آن‌ها وعده نمی‌دهد. منزلگاه ایشان جهنم است.»

رستگاری در لغت به معنای آزادی و رهایی و نجات و خلاصی است اما رستگاری در دین بمعنی نجات انسان از گناه و عواقب گناه است و معتقدیم ادای شهادتین هنگام مرگ، نشان از ایمان قلبی انسان نسبت به خداوند و پیامبرش دارد؛ و اگر فردی ایمان قلبی به خدا و پیامبر داشته، اما به هر دلیلی – مانند مرگ سریع بر اثر تصادف، انفجار و … – نتواند شهادتین ‌را در آخرین لحظات زندگی بر زبان جاری کند، از رستگاران خواهد بود.

ما در هر جایگاه و مقامی که هستیم خوب است مسیر زندگی مان را به نحوی انتخاب کنیم که عاقبت ما ختم به خیر باشد و با مرگ ما همه از خوبی های ما یاد کنند و در پیشگاه خداوند بزرگ شرمسار نباشیم و سیره‌ و منش امام علی(ع) را سرلوحه زندگیمان قرار دهیم به طوریکه امام علی (ع) پس از ضربه خوردن از ابن ملجم فرمودند: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه؛ به خدای کعبه رستگار شدم» آری ما نیز اگر همچون امام علی(ع) باشیم، به هنگام دیدار با معبود رستگار می‌شویم.

در پایان این یادداشت، جملاتی از صعصعه بن صوحان( ازیاران امام علی(ع)) قرار می‌دهیم که پس از شهادت امام علی(ع) گفته اند: «مرگ و شهادت گوارایت باد، که تولدت پاک و شکیبایی ات نیرومند و جهادت بزرگ بود. بر اندیشه ات دست یافتی و تجارتت سودمند گشت. بر آفریننده ات وارد گشتی و او تو را با خوشی پذیرفت و ملائکه اش به گردت جمع شدند. در همسایگی پیغمبر جایگزین گشتی و خداوند تو را در قرب خویش جای داد و به درجه برادرت مصطفی رسیدی و از کاسه لبریزش آشامیدی… .»

سالروز شهادت مولای متقیان، حضرت علی (ع) برهمه‌ی عاشقان این حضرت تسلیت باد.